De term ‘mok’ wordt gebruikt voor verschillende type huidaandoeningen aan de benen van het paard. Vaak begint mok in de kootholte, maar dit hoeft niet persé. Mok kan verschillende oorzaken hebben, variërend van een insectenbeet tot een (bacteriële) infectie, schimmel, mijt of irritatie door bijvoorbeeld zand. Wanneer de huid van het paardenbeen eenmaal beschadigd is geneest deze erg moeilijk, voornamelijk doordat de wond door het gebruik van het been continu in beweging blijft en zo niet rustig kan genezen. Ook zijn wonden op het been snel vatbaar voor infectie van buitenaf. In een vochtige omgeving gedijt mok extra goed, de huid wordt door nattigheid wat ‘weker’ waardoor deze sneller aangetast raakt. In perioden van veel regen, zoals in het najaar, zien we in de regel dan ook meer gevallen van mok. Droge mok wordt gekenmerkt door kloven terwijl natte mok zich kenmerkt door uitslag met (dikke) korsten.
Een holistische aanpak…
Mok kent geen één-op-één behandeling. De meest effectieve aanpak hangt af van het type mok en de oorzaak. Ook de weerstand van het paard is van invloed op het genezen van mok. In veel gevallen wordt gekozen voor een louter uit-wendige aanpak van de mok, wij raden u aan om mok ook vooral van binnenuit te bestrijden. Mok bij paarden is een complex en uitdagend huidprobleem dat vaak voorkomt in de onderbenen. Deze aandoening, die gepaard gaat met ernstige ontsteking en dermatitis, ontstaat vaak door vocht en vuil. Het behandelen van mok vereist nauwkeurigheid en toewijding, en mokzalf is een essentieel hulpmiddel in dit proces. Het is cruciaal om de schurftmijten te bestrijden en verdere schade aan de huid te voorkomen. Mok kan chronisch worden en vereist daarom een zorgvuldige aanpak, vaak met gebruik van antibioticum. Mokzalf helpt niet alleen bij het verminderen van klachten, maar helpt ook bij het voorkomen van ernstige ontstekingen die kunnen optreden door schurftmijtinfecties. Daarom is het essentieel om mok bij paarden serieus te nemen en te behandelen met de juiste middelen om de gezondheid van de paarden te waarborgen.De term ‘mok’ wordt gebruikt voor verschillende type huidaandoeningen aan de benen van het paard. Vaak begint mok in de kootholte, maar dit hoeft niet persé. Mok kan verschillende oorzaken hebben, variërend van een insectenbeet tot een (bacteriële) infectie, schimmel, mijt of irritatie door bijvoorbeeld zand.
Wanneer de huid van het paardenbeen eenmaal beschadigd is geneest deze erg moeilijk, voornamelijk doordat de wond door het gebruik van het been continu in beweging blijft en zo niet rustig kan genezen. Ook zijn wonden op het been snel vatbaar voor infectie van buitenaf. In een vochtige omgeving gedijt mok extra goed, de huid wordt door nattigheid wat ‘weker’ waardoor deze sneller aangetast raakt. In perioden van veel regen, zoals in het najaar, zien we in de regel dan ook meer gevallen van mok.
Droge mok wordt gekenmerkt door kloven terwijl natte mok zich kenmerkt door uitslag met (dikke) korsten.
Een holistische aanpak…
Mok kent geen één-op-één behandeling. De meest effectieve aanpak hangt af van het type mok en de oorzaak.
Ook de weerstand van het paard is van invloed op het genezen van mok.
In veel gevallen wordt gekozen voor een louter uit-wendige aanpak van de mok, wij raden u aan om mok ook vooral van binnenuit te bestrijden.
Mok bij paarden is een complex en uitdagend huidprobleem dat vaak voorkomt in de onderbenen. Deze aandoening, die gepaard gaat met ernstige ontsteking en dermatitis, ontstaat vaak door vocht en vuil. Het behandelen van mok vereist nauwkeurigheid en toewijding, en mokzalf is een essentieel hulpmiddel in dit proces. Het is cruciaal om de schurftmijten te bestrijden en verdere schade aan de huid te voorkomen. Mok kan chronisch worden en vereist daarom een zorgvuldige aanpak, vaak met gebruik van antibioticum. Mokzalf helpt niet alleen bij het verminderen van klachten, maar helpt ook bij het voorkomen van ernstige ontstekingen die kunnen optreden door schurftmijtinfecties. Daarom is het essentieel om mok bij paarden serieus te nemen en te behandelen met de juiste middelen om de gezondheid van de paarden te waarborgen.
