Propolis

Propolis

Bijenbalsem Propolis

Propolis plantaardig antibioticum. Propolis is te beschouwen als een natuurlijk, plantaardig antibioticum. Propolis is een soort balsem die door bijen wordt verzameld van knoppen en bladeren van verschillende bomen en planten. De bijen vormen dit om, c.q. mengen de verzamelde balsem met bestanddelen van stuifmeel en voegen er verschillende soorten werkzame enzymen en fermenten aan toe. Er is aangetoond dat er behalve drie soorten was (andere dan de was van raten) nog 18 stoffen in voorkomen, welke grotendeels uit antibiotica stoffen, anti-oxidanten en vluchtige oliën bestaan.

Propolis

Propolis: het begrip is ontleend aan het Grieks. Pro betekent voor en Polis is stad. Hier zou uit afgeleid kunnen worden dat hiermee wordt bedoeld dat de bijen propolis ’ten behoeve van (voor) de gemeenschap (stad)’ gebruiken. Er is nog een andere uitleg voor het woord Propolis, waarbij gesteld wordt dat het woord is afgeleid van het werkwoord ‘polire’ dat polijsten betekent. Dit zou kunnen wijzen op het gegeven dat bijen de propolis gebruiken om de cellen, waarin de koningin eitjes gaat leggen, met propolis glanzend maken.

De term Propolis wordt gebruikt om een heel scala van harsachtige en balsemachtige stoffen (gommen) aan te duiden, die door bijen verkregen wordt door omzetting van harsen, zodat het de propolis wordt die wij uit de bijenkast kunnen schrapen. Door toevoeging van enzymen door de bijen, vinden er chemische veranderingen plaats in de aanwezige stoffen en ontstaat er een duurzaam werkzame stof. De bijen gebruiken heel veel verschillende soorten grondstoffen voor propolis.
Er zijn verschillende soorten Propolis. Zo blijkt propolis uit bergachtige streken, waar veel verschillende aromatische planten voorkomen, betere therapeutische eigenschappen te hebben. Sommigen beweren dat bijen in de buurt van bossen, en speciaal naaldbossen, meer propolis blijken te verzamelen uit hars van de bomen dan bijen in het open veld.

Propolis Bestanddelen

Propolis bestanddelen. Hoewel men er nog steeds niet helemaal zeker van is, wordt in het algemeen aangenomen dat naast stuifmeel, het grootste deel van de propolis wordt verzameld van verschillende boomsoorten o.a. populier, berk, iep, els, beuk, paardekastanje, conifeer en bepaalde naaldbomen. Verder wordt in mindere mate ook verzameld van talloze kruidachtige plantensoorten. Er is nog weinig bekend over het verzamelen van balsemsoorten. Maar vele soorten stoffen uit de harsachtige afscheidingen van bomen en planten worden in propolis teruggevonden, ook nadat de bijen het materiaal omgewerkt hebben tot de propolis die we kennen.

Totstandkoming Propolis Bijenbalsem

Om stukjes balsem van bv. populierenknoppen af te breken, gebruiken de bijen hun achterpoten en monddelen. Ze kauwen de stukjes, die bevochtigd worden met speeksel. Hierna worden er met de kaken klompjes van gekneed. De bijen brengen met behulp van hun pootjes de klompjes van de kaken via de tibia (dijbeen) naar de stuifmeelkorfjes. Terwijl de bij al nieuwe stukjes balsem aan het afknabbelen is, worden ondertussen de klompjes balsem in de stuifmeelkorfjes afgeleverd (kruiselings pootjeswerk). De bijen manipuleren de propolis bijzonder handig. Hoewel het materiaal nogal kleverig is, kunnen ze het gemakkelijk bewerken en overbrengen. Het is mogelijk dat tijdens het verzamelen en kauwen van balsem uit klieren nieuwe stoffen aan het speeksel worden toegevoegd om de bewerking mogelijk te maken, maar mogelijk ook om de kwaliteit te verbeteren. Waarschijnlijk is deze bewerking het overgangsstadium van balsem naar propolis. Als de balsem nog zacht is, trekken de bijen er draden van. Bij een knop met balsem aangekomen, zoekt de bij eerst het beste (geurigste) plekje op en pakt dan de balsem tussen de kaken en trekt/breekt er een draad af. Daarna neemt de bij de balsem over met de middelste poten, maakt er een klompje van en brengt het dan in een stuifmeelkorfje van de achterste poten.
Deze werkzaamheden worden net zo lang herhaald totdat de hoeveelheid propolis aan de achterpoten voldoende is. Het verzamelen van voldoende propolis kan lang duren. Als de bij voldoende propolis heeft, moet ze de lading aan het bijenvolk afleveren. Daar wordt meestal geen haast mee gemaakt. Vaak moet de bij uren (en er is zelfs een keer vastgesteld twee dagen) wachten tot het vrachtje wordt afgenomen. Ze kan dit werk namelijk niet alleen verrichten, omdat de substantie blijkbaar te taai en te kleverig is geworden. De bijen die de propolis afnemen, gebruiken het onmiddellijk om er celwanden midden in het nest mee te poetsen of om de propolis als voorraad op te slaan. De bijen die propolis van de haalbijen afnemen, trekken deze er met de kaken af op dezelfde manier als propolis van de knoppen wordt gehaald, zoals hierboven beschreven is.

Gebruik Propolis door Bijen zelf

Propolis is de harsachtige kitstof, ook wel bijenkorfcement genoemd, die het bijenvolk of de bijenstaat beschermt tegen infecties.
Infecties hebben een vernietigende uitwerking op een bijenvolk. Propolis voorkomt het binnendringen van ziekten in de bijenkast. Propolis wordt door de bijen zelf voor verschillende doeleinden gebruikt, o.a. om:

  • voor een klein deel in de wasraten te verwerken
  • het gehele bijennest mee te omhullen, naden te dichten en om er vreemde voorwerpen, die kunnen bederven (bijvoorbeeld dood ongedierte) mee te omhullen
  • de cellen waar de eitjes in gelegd zullen worden grondig op te poetsen, waardoor de larven tegen ziektes beschermd worden zodra ze uitkomen.

 

Propolis Klachten Aandoeningen Ziektes

Propolis is te beschouwen als een plantaardig antibioticum en heeft als voordeel dat het niet schadelijk is, geen bijverschijnselen geeft en de darmflora -de gunstige darmbacteriën- niet aantast (i.t.t. reguliere antibiotica).
Propolis heeft echter niet de kracht van de reguliere antibiotica, zodat bij ernstige problemen toch de reguliere vorm gebruikt dient te worden. Propolis heeft dankzij de ontelbare (vluchtige) bestanddelen een zeer eigen balsemende geur en bevat talrijke vitamines (A, B, C, E) en sporenelementen.

Het feit dat propolis ontstekingsremmend werkt en de genezing van wonden bevordert is sinds lang bekend. Propolis wordt succesvol toegepast bij eczeem, tweede graads verbrandingen en zweren. Bij deze een samenvatting van enkele wetenschappelijke onderzoeken.

Propolis Eigenschappen

  • activering van het afweersysteem
  • stimuleert het immuunsysteem
  • remt bacterie groei
  • is schimmelwerend
  • is ontstekingsremmend
  • heeft een anti virale werking
  • bevordert weefsel- en celgroei
  • verstevigt de bloedvaten
  • bevordert de opslag van glycosiden (energierijke stoffen in de spieren, vooral de hartspier)
  • verbetert de werking van de klieren, waaronder de alvleesklier (productie van insuline)
  • ziekteverwekkers worden niet resistent voor Propolis (is bij reguliere antibiotica wel het geval)
  • versterkt de werking van bv. Penicilline en kan naast alle reguliere medicijnen worden gebruikt

Propolis Toepassingen:

  • Aften
  • Astma
  • Darmklachten
  • Galblaasaandoeningen en galstenen
  • Gewrichtsproblemen
  • Gordelroos
  • Huid, versterking huidfuncties
  • Herpes
  • Kaakontsteking
  • Keelproblemen
  • Luchtwegen
  • Ontstekingen in het algemeen
  • Oorinfecties
  • Pollenallergie
  • Prostaatklachten
  • Psoriasis
  • Voorhoofdholte-ontsteking
  • Ziekte van Parkinson

Propolis verhoogt de natuurlijke weerstand van het lichaam, is antioxiderend en immunostimulerend. Propolis wordt ook gebruikt om besmetting van typische winterkwaaltjes te voorkomen. Preventief is een kuur van 1 week per wintermaand voldoende om de hele winter klachtenvrij te blijven.

Procuten met propolis: